تشک ها معمولاً لایه لایه هستند. در حالی که هر لایه عملکرد خاصی دارد، همه آنها پشت سر هم کار می کنند تا به تشک احساس کلی آن را بدهند.بهترین تشک برای هر تخت خواب دارای یک لایه راحتی یا سیستم راحتی است که بدون احساس نرمی بیش از حد یا فرو رفتن بیش از حد، بالشتک مناسب را فراهم می کند. هم تنوع مواد و هم کیفیت، عملکرد یک تشک را در دسته‌های مختلف دیکته می‌کند. روش های ساخت و ساز نیز بر قیمت تشک تأثیر می گذارد. دانستن مزایای بالقوه و معایب مواد مختلف و تکنیک های ترکیب می تواند به شما در انتخاب مناسب ترین تشک کمک کند.

لایه های تشک راحتی و طبی چیست؟
همانطور که از نام آن پیداست، لایه های راحتی طراحی شده اند تا تجربه خواب را تا حد امکان لذت بخش کنند. مواد نرم‌تر و منطبق بر بدن، فشار را مجدداً توزیع می‌کنند، در حالی که گزینه‌های سفت‌تر، فرورفتگی را محدود می‌کنند تا تراز ستون فقرات را تقویت کنند.

علاوه بر افزودن بالشتک و کاهش فشار، سیستم‌های راحتی می‌توانند حرکت، سر و صدا را خفه کرده و دما را تنظیم کنند. آنها همچنین به عنوان یک مانع ضروری بین بدن شما و سیستم پشتیبانی محکم تر عمل می کنند. با این حال، عملکرد کلی آنها به مواد، سفتی و ضخامت بستگی دارد.

لایه های تشک چه هدفی دارند؟
لایه‌هایی که در نزدیکی بدن قرار دارند، مستقیماً بر احساس راحتی تشک تأثیر می‌گذارند. از آنجایی که لایه های بینی پشتیبان از مواد متراکم و محکم تشکیل شده اند، لایه های نرم تری روی آن قرار می گیرند. میزان فرو رفتن فرد خواب در تخت تا حد زیادی توسط سیستم راحتی تشک تعیین می شود. لایه های تشک چندین هدف کلیدی را انجام می دهند.

  • بالشتک: یک تشک بادوام نیاز به یک لایه ی پشتیبان  قوی دارد، اما خوابیدن مستقیم روی این مواد فوق‌العاده محکم می‌تواند باعث درد و درد در صبح روز بعد شود.

 

  • تسکین فشار: لایه‌ها معمولاً طوری طراحی شده‌اند که به بدن منحنی می‌شوند و وزن آن را پخش می‌کنند تا ناراحتی ناشی از نقاط فشار تیز را که در شانه‌ها، باسن و پشت رایج است کاهش دهند. موادی مانند مموری فوم، پلی فوم، لاتکس ویا مینی کویل ها می توانند با شکل تختخواب تنظیم شوند و افزایش فشار را کاهش دهند.

با این حال، سیستم راحتی ایده‌آل باید همچنان به اندازه کافی محکم باشد تا از فرو رفتن بیش از حد قسمت‌های سنگین‌تر، مانند باسن، در تشک و پرتاب شدن ستون فقرات جلوگیری کند. برخی از سیستم‌های راحتی نیز با مناطق سفتی هدفمند طراحی شده‌اند تا تعادل پشتیبانی و کاهش فشار را ایجاد کنند.

  • جداسازی حرکت: انتقال حرکت زمانی اتفاق می‌افتد که حرکت در یک قسمت از تخت در انتهای مقابل آن تجربه می‌شود، که می‌تواند برای هر کسی که یک تخت مشترک دارد مشکل‌ساز باشد. لایه‌های مقاوم می‌توانند حرکت را به خوبی جذب و جداسازی کنند تا از گسترش ارتعاشات جلوگیری کنند و در نتیجه اختلال کمتری برای شرکای خواب ایجاد کنند.

 

  • سر و صدا: برخی از مواد تشک بی صداتر از بقیه هستند و مدل های تمام فوم و تمام لاتکس تقریباً بی صدا هستند. سیستم‌های سیم پیچی که در فنرهای داخلی و هیبریدها یافت می‌شوند با بالا رفتن سن می‌ترکند، اما لایه‌های راحتی ساخته شده از فوم، لاتکس و/یا فیبر به خفه کردن صداها کمک می‌کنند.

 

  • خنک‌سازی: لایه‌های راحتی اغلب از فناوری خنک‌کننده، مانند تزریق ژل، مواد تغییر فاز، و ساختارهای سلول باز برای تقویت جریان هوا ویا دفع گرمای اضافی استفاده می‌کنند. روکش‌های قابل تنفس همچنین می‌توانند با اجازه دادن به هوا برای گردش آزادانه‌تر در داخل تشک از گرم شدن بیش از حد خواب‌ها جلوگیری کنند.

ساختار تشک عمومی
بیشتر تشک ها از چند لایه تشکیل شده اند که هر کدام عملکرد خاصی را انجام می دهند. در مجموع، این لایه ها به تشک حس منحصر به فرد خود را می دهند. هر مصالح و روش ساخت مزایا و معایب احتمالی دارد، اما درک کیفیت آنها می تواند به شما کمک کند تا مناسب ترین تشک را بر اساس نیاز خود انتخاب کنید.

لایه های راحتی که در بالای تشک قرار دارند باعث میشوند تاراحتی تخت را تشکیل دهند. بیشتر مواد لایه های تشک، در عین انطباق با بدن برای کاهش فشار، نرمی کافی را ارائه می دهند. تشک های با ارتفاع متوسط ​​معمولاً شامل یک یا دو لایه راحتی هستند، در حالی که مدل های بلندتر ممکن است شامل سه یا بیشتر باشند. تشک‌های سفت‌تر معمولاً دارای سیستم‌های راحتی با ضخامت ۱ تا ۲ اینچ هستند، در حالی که مدل‌های نرم‌تر ممکن است ۴ اینچ یا بیشتر باشند.

درست در زیر سیستم راحتی یک لایه انتقالی قرار دارد که به عنوان یک بافر بین تختخواب و هسته پشتیبانی محکم عمل می کند. لایه انتقالی که از مواد سفت‌تر با ضخامت 1 تا 3 اینچ ساخته شده است، ضمن محدود کردن فرورفتگی اضافی، کانتور را نیز عمیق‌تر می‌کند. لایه های انتقالی اغلب از پلی فوم، لاتکس یا میکروکویل با چگالی متوسط ​​تا بالا ساخته می شوند.

بعدی هسته پشتیبانی است که از مواد متراکم تر و محکم تری تشکیل شده است که برای تثبیت تشک و مقاومت در برابر افتادگی طراحی شده است. هسته نگهدارنده معمولاً مهم ترین قسمت تشک است و معمولاً بین 6 تا 10 اینچ ضخامت دارد.

در نهایت، تشک معمولاً در پوششی از پنبه، پشم، پلی استر، تنسل یا پارچه های دیگر قرار می گیرد. برخی از طرح‌ها، مانند روبالشی‌ها، شامل لایه‌های مخملی است که فوم یا لایه‌های الیاف را مستقیماً در پوشش قرار می‌دهند.

ساختار لایه های تشک
در حالی که مواد دقیق و روش‌های ساخت متفاوت است، بسیاری از تشک‌ها از فرمول مشابهی پیروی می‌کنند که شامل چهار جزء اصلی  است: پوشش، مواد لحاف، لایه یا لایه‌های راحتی و لایه انتقال. مواد دقیق و تکنیک‌های ساخت در بین مدل‌ها متفاوت است و برخی ممکن است برای دستیابی به اهداف خاص اجزایی را اضافه یا کم کنند.

روی چه تشکی با چه ضخامتی بخوابم؟
بیشتر تشک ها در مجموع بین 10 تا 15 اینچ ضخامت دارند، در حالی که لایه های راحتی معمولاً بین 1 تا 5 اینچ هستند. یک سیستم راحتی قابل توجه تر لزوماً معادل تشک با کیفیت بالاتر نیست، اما ضخامت بر احساس راحتی تخت تأثیر می گذارد.

لایه‌های ضخیم‌تر معمولاً منعطف تر هستند، که می‌تواند برای کسانی که مستعد درد هستند مفید باشد. برای افرادی که از در آغوش گرفتن لذت نمی‌برند یا در طول شب برای تغییر وضعیت خود تلاش می‌کنند، لایه‌های  نازک‌تر ممکن است راحت‌تر باشند و از فرو رفتن بیش از حد آنها در عمق جلوگیری کنند. به طور کلی، تشک های نرم تر دارای سیستم راحتی ضخیم تر هستند، در حالی که مدل های سفت تر دارای لایه های نازک تری هستند.

اجزای یک تشک برای یک خواب مفید و راحت
اکثر تشک ها از لایه های متعددی استفاده می کنند که با هم یک سیستم راحتی را تشکیل می دهند.

کاور: روکش یک تشک را می پوشاند. این می تواند از الیاف طبیعی مانند پنبه یا پشم یا پارچه های مصنوعی مانند پلی استر یا ابریشم مصنوعی ساخته شود. برخی از روکش‌ها را می‌توان برداشت و شست، اما بیشتر آن‌ها ثابت‌های دائمی تشک هستند و فقط باید لکه‌دار شوند.

لحاف و بالشتک: بالاترین لایه زیر پوشش اغلب لحاف یا لحاف است که برای راحتی بیشتر سطح را بالشتک می کند. با این حال، لطافتی که در ابتدا احساس می‌کنید، لزوماً نشان‌دهنده کاهش فشار کلی تشک نیست. به عنوان لایه ای که به بدن فرد خواب نزدیکتر است، مواد لحاف و لحاف اغلب قابل تنفس هستند تا گرما از بدن خارج شود.

لایه(های راحتی): گاهی اوقات به عنوان روکش میانی از آن یاد می شود، این معمولا ضخیم ترین قسمت سیستم راحتی است و ممکن است شامل یک یا چند لایه مجزا باشد. سنتی ترین مواد برای این جزء شامل مموری فوم، پلی فوم، لاتکس ویا مینی کویل یا نانوکویل می باشد. یک لایه راحتی یا ترکیبی از چندین لایه راحتی به معنای گهواره و حمایت از بدن است، و آن را به یکی از مهم ترین عوامل در کاهش فشار و حمایت از ستون فقرات تبدیل می کند.

عایق/لایه انتقالی: این جزء که به عنوان عایق یا لایه انتقالی شناخته می شود، در زیر لایه(های) راحتی قرار می گیرد و به عنوان حائل بین روکش نرم تر و روکش میانی و هسته حمایتی متراکم و محکم عمل می کند. می‌تواند کانتورینگ را عمیق‌تر کند در حالی که فرورفتگی بیش از حد را که در غیر این صورت می‌تواند منجر به وضعیت خواب نامناسب شود، محدود می‌کند.

مواد تشکیل دهنده یک تشک خوب

لایه‌های راحتی را می‌توان از مجموعه‌ای از مواد ساخت، اما اکثر آنها به یکی از شش نوع اصلی تقسیم می‌شوند: مموری، پلی فوم، لاتکس، فیبر طبیعی، مینی کویل یا نانوکویل، و ژل ستون کمانش. هر ماده احساس و عملکرد متفاوتی دارد، که به شدت بر تجربه خواب کلی تأثیر می گذارد.

مموری فوم
مموری فوم نوعی پلی فوم است که قبل از اینکه به طور گسترده برای استفاده تجاری در دسترس قرار گیرد توسط مهندسان ناسا طراحی شده است. همچنین به عنوان فوم ویسکوالاستیک شناخته می شود، فوم حافظه به دلیل ماهیت منطبق، تقریباً به طور انحصاری در لایه های راحتی و انتقال استفاده می شود. برخی از سیستم‌های راحتی کاملاً از فوم حافظه ساخته شده‌اند، در حالی که برخی دیگر لایه‌هایی از پلی فوم، لاتکس یا مینکویل نیز اضافه می‌کنند.

پلی فوم
پلی فوم مخفف فوم پلی اورتان است. این ماده مصنوعی به طور سنتی از ترکیبات مشتق شده از مواد پتروشیمی استفاده می کند. بیشتر سیستم‌های راحتی قبلاً از پلی فوم تشکیل می‌شدند، اما شرکت‌های بیشتری به فوم حافظه و/یا لاتکس روی می‌آورند.

برخلاف مموری فوم که کیفیت های بسیار خاصی دارد، عملکرد پلی فوم بسته به روش تولید می تواند بسیار متفاوت باشد. این تنوع باعث می شود که مواد در تمام لایه های تشک مشترک باشد.

لاتکس
لاتکس طبیعی از شیره درختان لاستیک به دست می آید، در حالی که لاتکس مصنوعی از مواد شیمیایی به دست آمده از نفت استفاده می کند. گزینه های ترکیبی نیز موجود است. این ماده همه کاره که به دلیل دوام خود شناخته می شود در سیستم های راحتی، لایه های انتقالی و هسته های پشتیبانی یافت می شود.

الیاف طبیعی
الیاف طبیعی محبوبیت زیادی به دست آورده اند و اغلب به عنوان جایگزینی برای فوم حافظه، پلی فوم و لاتکس استفاده می شوند. پشم، پنبه، ابریشم، کنف، موی اسب و نارگیل الیاف طبیعی هستند که بیشتر در لایه های راحتی استفاده می شوند.

مینی کویل ها، میکروکویل ها و نانوکویل ها
تولیدکنندگان به طور فزاینده ای از مینی کویل ها، میکروکویل ها و نانوکویل ها در لایه های راحتی استفاده می کنند. اینها معمولاً به طور قابل توجهی کوچکتر از هسته های سیم پیچ موجود در مدل های هیبریدی و فنر داخلی هستند. 

ژل 
ژل  یکی از مواد جدیدتری است که در لایه های راحتی استفاده می شود و هنوز هم نسبتاً نادر است. ژل  که از روغن معدنی به دست می‌آید، یک ماده پلیمری خشک است که روی شبکه‌ای از ستون‌های مربع، شش ضلعی، گرد یا H شکل اعمال می‌شود. ستون های پلیمری الاستیک بر اساس میزان فشار کمانش می کنند.

نتیجه گیری کنیم باهم:))))))))))))

برای خرید هر نوع از تشک طبی باید توجه داشته باشید که مواد تشکیل دهنده آن چیست؟ حتما قبل از خرید دست به مقایسه کالای مورد نظر با کالاهای مشابه بزنید و مشخصات هر یک را بررسی کنید.در ادامه با بهترین تشک ها در خواب شاپ همراه باشید.